Progresivna juvenilna nefropatija

Doroteja Huber, dr. med. vet.

Zavod za veterinarsku patologiju, Veterinarski fakultet u Zagrebu

Prenešeno iz časopisa HRVATSKI VETERINARSKI VJESNIK 23-1.[download/preuzmi pdf]

Progresivna juvenilna nefropatija ulazi u skupinu razvojnih, degenerativnih i neupalnih kroničnih bubrežnih bolesti u mladih životinja neutvrđene etiologije. Česta je u linija i pasmina koje su parene u bliskom srodstvu, osobito u pasa i mačaka. Familijarna nefropatija uži je pojam koji se rabi kod bolesti bubrega potvrđenih u srodnih životinja, osobito pasa. Familijarna nefropatija prijavljena je u velikih pasmina (aljaški malamut, doberman, rotvajler, newfoundlander), srednje velikih pasmina (bigl, shar-pei, chow chow, standardna pudla, keeshond, norwegian elkhound, mekodlaki pšenični terijer) te malih pasmina (lhasa apso, shih tzu, minijaturni šnaucer).

Slika 1. Oba su bubrega smanjena i imaju neravnu nodularnu površinu. Ureter desnog bubrega izrazito je dilatiran.
Slika 2. Na presjeku je vidljiva induracija bubrežnog parenhima s vezivnim tkivom koje zamjenjuje najveći dio kore i srži (žuti trokuti).
Slika 3. Glomeruli su smanjeni, skvrčeni i okruženi vezivnim tkivom (žute strelice). Bowmannove kapsule su zadebljane. Nepromijenjen glomerul označen je crvom strelicom (bojenje PAS, 200 x).
Slika 4. Uočljiva izrazita skleroza glomerula (strelice) i fibroza bubrega (bojenje HE, 200 x).
Slika 5. Gnojni tubularni nefritis: tubuli u srži ispunjeni su upalnim stanicama među kojima dominiraju neutrofilni leukociti. Bojenje HE, 400x.
Slika 6. Mikronefrolitijaza: u lumenu tubula nalazi se mikroskopski kamenac (žuta strelica). Bojenje HE, 400x.

Ova bolest, koja ulazi u skupinu familijarnih nefropatija, obilježena je zatajenjem bubrega u mladih, rastućih ili mladih odraslih pasa, te nije upalne etiologije. Bubrezi su najčešće smanjeni, nepravilna oblika te prorasli vezivnim tkivom. Nepravilan oblik posljedica je infarkta i cista u kori. Unutar tkiva česte su ciste s debelom vezivnotkivnom ovojnicom te prošireni i vijugavi ureteri. Lezije najčešće zahvaćaju glomerule ili intersticij oko glomerula. Intersticijske lezije obilježene su fibrozom što se može očitovati, ovisno o količini zahvaćenog tkiva, radijalnom prugavošću ili generaliziranom fibrozom bubrega. Fibrotični segmenti često sadržavaju nezrele glomerule koji zbog se stečene fibroze i mehaničke inhibicije ne razvijaju u funkcionalne glomerule.

Uz promjene na bubregu česte su i promjene uretera pa su bubrezi skloni pijelonefritisu. Zatajenje bubrega nastupa nakon nekoliko tjedana ili godina, u najvećem broju slučajeva između 4 i 18 mjeseci starosti.

Vezani sadržaji